Aleksandra Tomczyk - Wspomnienie
| fb.com: | |
|---|---|
| opub.: | 2018-04-20, 18:47 |
| data powiązana: | 2005-08-05 |
| tagi: | Polska po 1989 Życiorysy Postaci Aleksandra Tomczyk Szkoła Podstawowa Nr 3 | Szkoła Podstawowa Nr 4 |
Aleksandra Tomczyk – absolwentka Wyższej Szkoly Pedagogicznej w Kielcach, Wydziału Humanistycznego w zakresie historii, o specjalności nauczycielskiej, zmarła nagle 5 sierpnia 2005 r. w Kielcach, w wieku 49 lat pozostawiając w wielkim żalu rodzinę: męża Marka, syna Kamila studenta IV roku Uniwersytetu Warszawskiego, Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych, córkę Joannę studentkę I roku Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie i syna Michała, ucznia Gimnazjum im. K. Pułaskiego w Warszawie.
Była kochaną żoną i dobrą matką. Uczyła historii w Szkole Podstawowej w Smogorzowie i Pokrzywiance /woj. świętokrzyskie/, w Szkole Podstawowej nr 279 przy ul. Cyrklowej w Warszawie a następnie w Szkołach Podstawowych NR 3 i 4 w Markach. Uczyła też w Ogólnokształcącym Zespole Szkół nr l w Markach.
W Szkołach Podstawowych w Markach założyła Kółka Historyczne, ucząc na nich dorastająca młodzież właściwych patriotycznych postaw wobec wydarzeń historycznych. Przyprowadzała do mojego domu – jestem historykiem – część młodzieży z Kółek na dyskusje o historii, o tej historii, która nie może jeszcze ujrzeć światła dziennego, aby dowiedzieć się prawdy o śmierci gen. Sikorskiego, właściwą ocenę “Cudu nad Wisłą” w 1920 r., dlaczego Polskę sprzedano w Jałcie, dlaczego Rosja nie chce uznać mordu katyńskiego za ludobójstwo, dlaczego wywieziono na Sybir Polaków walczących w szeregach Armii Krajowej – i wiele innych pytań świadczących o właściwym patriotycznym kształtowaniu młodych charakterów, podobnych do tych, jakich nie brakowało wcześniej wśród walczącej młodzieży w Powstaniu Warszawskim.
Mareckie Kółka Historyczne uczestniczyły w licznych konkursach warszawskich z dziedziny ochrony dziedzictwa kulturowego, otrzymując zawsze Pierwsze Nagrody. Młodzież przygotowując albumy z poszczególnych tematów poznawała historię regionu, w którym żyła.
Przygotowano albumy o archeologii miejsca zamieszkania, historii zakładów bawełnianych braci Brigssów w Markach, zebrano i opisano w kolejnym albumie okoliczne kapliczki przydrożne, opisano część młodzieży walczącej w Powstaniu Warszawskim a ostatnim albumem były zdjęcia i wspomnienia o cegielniach mareckich, produkujących po drugiej wojnie światowej materiał budowlany dla zniszczonej Warszawy.
Ostatnim dużym osiągnięciem zmarłej Aleksandry były jej starania o nadanie Szkole Podstawowej nr 4 imienia gen. Stefana Roweckiego “Grota”, który miał w Markach – Pustelniku prawie hektarową posesję. Uroczyste nadanie imienia odbyło się 11 czerwca 2005 r. – to jeszcze zdążyła uzyskać przed odejściem na wieczną wartę.
Związek Kombatantów Represjonowanych Polaków i Byłych Więźniów Politycznych nadał jej order za specjalne zasługi dla tej organizacji w Markach.
Listy Rafała Krajewskiego, ministra spraw wewnętrznych w rządzie Romualda Traugutta, pisane z celi śmierci były wzorem dla tworzenia charakteru postaw młodych ludzi zrzeszonych w Kółkach Historycznych. Szczególnie jeden wyjątek z listów Krajewskiego był mottem ich kształtowania patriotycznych postaw, wpajanych im przez Aleksandrę Tomczyk – “Narodowości są nieśmiertelne o tyle tylko: o ile nieśmiertelną jest idea, którą w dzisiejszym żywocie swoim rozwijają; naród, co takiej nieśmiertelnej idei nie ma, jest trupem i ulega rozkładowi – ginie”.
Pogrzeb odbył się w Skolimowie, dzielnicy Konstancina-Jeziornej, a bardzo liczne grono przyjaciół przybyło na ten obrządek wieloma autokarami i samochodami. Trumna była w całości przykryta wieńcami i wiązankami kwiatów. W ostatniej drodze na miejsce spoczynku uczestniczyło wielu jej przyjaciół a wśród nich autor wspomnienia - Czesław Brodzicki
Opracował i opublikował: Antoni Widomski
